Maza Avdta Khel Nibandh: माझा आवडता खेळ आहे क्रिकेट! जेव्हा मैदानावर बॅट हातात घेतो, तेव्हा मला वाटतं जगातलं सगळं आनंद माझ्यापाशी आलंय. क्रिकेट खेळताना हसणं, धावणं, ओरडणं सगळं आपोआप होतं. माझा आवडता खेळ निबंध लिहिताना मला खूप गोष्टी आठवतात. छोटेपणी घरासमोरच्या रस्त्यावर प्लास्टिकच्या बॅटने खेळायचो, तेव्हा आई ओरडायची, “अरे गाडी येईल!” पण आम्ही ऐकायचो कुठे? फक्त धावायचो आणि “सिक्सर!” म्हणायचो.
Mobile Shap ki Vardan Nibandh in Marathi: मोबाइल शाप की वरदान निबंध मराठी
मला आठवतं, मी चौथीत होतो तेव्हा शाळेत पहिल्यांदा क्रिकेटचा सामना खेळलो. आमची टीम हरली, पण मी एक चौकार मारला होता. संपूर्ण शाळा “वाह-वाह” करत होती. घरी येऊन मी आजोबांना सांगितलं. आजोबा हसले आणि म्हणाले, “माझ्या लहानपणी आम्ही वीट ठेवून विकेट बनवायचो आणि चेंडू नसला तर रबरच्या बॉलने खेळायचो. तरी मजा यायची!” त्यांचा तो किस्सा ऐकून मला खूप बरं वाटलं. आता जेव्हा मित्रांसोबत खेळतो, तेव्हा मी त्यांना आजोबांचा किस्सा सांगतो आणि सगळे हसतात.
शाळेच्या मैदानावर संध्याकाळी आम्ही सगळे मित्र एकत्र येतो. कोणी बॉलिंग करतं, कोणी बॅटिंग, कोणी फील्डिंग. एकदा मी आणि माझी मैत्रीण प्रिया आम्ही दोघे एकाच टीममध्ये होतो. प्रिया खूप चांगली बॉलिंग करते. तिने एका मोठ्या मुलाला बाद केलं आणि सगळ्यांनी टाळ्या वाजवल्या. मी तिला म्हणालो, “तू सचिनपेक्षा पण चांगली खेळतेस!” ती लाजली, पण खूप खूश झाली. क्रिकेटमुळे आमची मैत्री आणखी घट्ट झाली. खेळात जिंकलो की आनंद, हरलो तरी आनंद, कारण एकत्र खेळण्यातली मजा वेगळीच असते.
Savitribai Phule Nibandh Marathi: सावित्रीबाई फुले निबंध मराठी
क्रिकेट खेळल्यामुळे मी खूप काही शिकलो. धावताना पाय मजबूत झाले, डोळ्यांची नजर चांगली झाली आणि सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे संयम शिकलो. एकदा मी शेवटचा बॉल टाकला आणि आमची टीम जिंकली. सगुरुजींनी माझ्या पाठीवर हात ठेवला आणि म्हणाले, “खूप चांगलं खेळलास!” त्या दिवशी घरी येऊन मी आई-बाबांना सांगितलं, दोघांनी मला मिठाई दिली. आता मी रोज सकाळी उठून सराव करतो. कारण मला मोठेपणी भारतासाठी खेळायचंय.
माझा आवडता खेळ निबंध लिहून झाला तरी मला अजून खूप खूप लिहावंसं वाटतंय. क्रिकेटमुळे मला मित्र मिळाले, हसणं मिळालं, स्वप्नं मिळाली. तुमचा आवडता खेळ कोणता आहे? तो खेळा, हसा, एकत्र या आणि मैदानात भेटूया!