Atmanirbhar Bharat Nibandh Marathi: भारत माझा देश आहे. तो खूप मोठा आणि सुंदर आहे. पण आता आपला देश आत्मनिर्भर होत आहे. म्हणजे स्वतःवर अवलंबून राहणारा. “आत्मनिर्भर भारत निबंध मराठी” लिहिताना मला खूप अभिमान वाटतो. पंतप्रधान नरेंद्र मोदीजींनी ही संकल्पना सांगितली. त्यांनी म्हटलं की आपण स्वतःची गरज स्वतः पूर्ण करू. परदेशातून कमी सामान आणू आणि स्वतः बनवू. मी लहान आहे, पण हे ऐकून मला वाटतं की मीही यात मदत करू शकतो. माझ्या मनात उत्साह भरतो. चला, मी सांगतो आत्मनिर्भर भारत कसा होईल आणि मी कसा योगदान देऊ शकतो.
महात्मा जोतिबा फुले निबंध मराठीत (Mahatma Jyotiba Phule Essay in Marathi)
माझ्या आजी सांगतात की त्यांच्या लहानपणी गावात सगळं स्वतःच बनवायचे. भाज्या स्वतःच्या शेतातून, दूध गायीचं, कपडे हाताने विणलेले. आता शहरात सगळं दुकानातून येतं. पण आत्मनिर्भर भारत म्हणजे पुन्हा तसंच करायचं. मी शाळेत एकदा प्रोजेक्ट केला होता. त्यात मी घरच्या कचऱ्यातून खेळणं बनवलं. प्लास्टिकच्या बाटल्या आणि कागद वापरले. माझ्या मित्रांनी पाहिलं आणि तेही बनवू लागले. शिक्षक म्हणाले, “हे बघा, तुम्ही आत्मनिर्भर झालात!” मला खूप आनंद झाला. घरात आईला मी मदत करतो. भाज्या निवडण्यात, स्वयंपाकात छोटी कामं करतो. आई म्हणते, “तू मोठा झालास तर देशाला मदत कर.” हे ऐकून माझ्या बालपणीच्या आठवणी येतात. एकदा मी आणि माझी मैत्रीण खेळत होतो. आम्ही मातीचे घर बनवलं. तेव्हा वाटलं की आपण स्वतः काहीतरी बनवू शकतो. आत्मनिर्भर भारत याच्यासाठी आहे.
आत्मनिर्भर भारतात शेतकरी, कामगार आणि मुले सगळे महत्वाचे आहेत. शेतकरी आता नवे बियाणे आणि यंत्र वापरतात. त्यामुळे जास्त पीक येतं. मी टीव्हीवर पाहिलं की गावात सौर ऊर्जेचे पंप आले. पूर्वी विजेची वाट पाहायचे. आता स्वतःची विज. माझ्या आजोबांचा एक किस्सा आहे. ते म्हणतात, स्वातंत्र्यानंतर गांधीजींनी खादी वापरण्याचं सांगितलं. सगळे स्वतः कापड विणू लागले. आता मोदीजी सांगतात की स्थानिक सामान विकत घ्या. मी शाळेत मित्रांना सांगतो, “चॉकलेट परदेशी नको, भारतीय घ्या.” एकदा शाळेत मेळा होता. तिथे फक्त भारतीय खेळणी आणि कपडे होते. आम्ही खूप खरेदी केली. सगळे हसत-खेळत. मला वाटलं की असं केलं तर देश श्रीमंत होईल. नोकऱ्या वाढतील. मुले आनंदी राहतील.
Maze Avadte Vyaktimatva Nibandh in Marathi: माझे आवडते व्यक्तिमत्व निबंध
आत्मनिर्भर भारत म्हणजे फक्त सामान नाही, तर अभ्यास आणि मेहनतही. मी अभ्यास करतो तेव्हा वाटतं की मी चांगला डॉक्टर किंवा इंजिनिअर होईन. मग देशाला मदत करेन. नवे शोध लावेन. माझ्या शाळेत एक कार्यक्रम झाला. त्यात आत्मनिर्भर भारताबद्दल बोललं गेलं. आम्ही गाणं म्हटलं आणि नारा दिला. घरातून मी प्लास्टिक कमी करतो. कापडी पिशवी वापरतो. मित्र-मैत्रिणींना सांगतो. तेही करतात. छोट्या गोष्टींमुळे मोठा बदल होतो. मला खूप उत्साह येतो याबद्दल बोलताना.
शेवटी, आत्मनिर्भर भारत हा आपला स्वप्नाचा देश आहे. “आत्मनिर्भर भारत निबंध मराठी” लिहून मला वाटतं की आपण सगळे मिळून हे करू शकतो. मी लहान आहे, पण मीही मेहनत करेन. स्थानिक सामान घेईन, अभ्यास करेन आणि इतरांना सांगेन. मोदीजींचं स्वप्न पूर्ण होईल. भारत जगात सर्वात मजबूत होईल. चला, आपण सगळे आत्मनिर्भर होऊया! जय हिंद!