Bhartiya Swatantra Ladha Nibandh Marathi: माझ्या आजोबांनी मला एकदा सांगितले होते, “बाळा, आपला देश किती वर्ष गुलाम होता ते माहितीय का?” मी लहान होतो तेव्हा त्यांचे ते किस्से ऐकून मनात एक वेगळीच जिज्ञासा निर्माण झाली. भारतीय स्वातंत्र्य लढा हा असाच एक मोठा आणि प्रेरणादायी इतिहास आहे. हा लढा फक्त लढाया नव्हता, तर तो मनातल्या स्वातंत्र्याच्या ज्योतीचा होता. अनेक वर्ष इंग्रजांनी भारतावर राज्य केले. पण भारतीय लोकांनी हार मानली नाही. ते एकत्र आले आणि स्वातंत्र्य मिळवले. हा भारतीय स्वातंत्र्य लढा खूप खास आहे, कारण त्यात प्रेम, त्याग आणि एकता होती.
लहानपणी शाळेत आम्ही १५ ऑगस्टला ध्वज फडकवायचो. मित्रांसोबत आम्ही ओरडायचो, “भारत माता की जय!” तेव्हा वाटायचे की हे स्वातंत्र्य किती मौल्यवान आहे. माझ्या आजी सांगायच्या की त्यांच्या बालपणी इंग्रजांचे नियम खूप कडक होते. लोकांना आपल्या भाषेत बोलता येत नव्हते, आपले कपडे घालता येत नव्हते. पण मग महात्मा गांधी आले. ते म्हणायचे, “अहिंसा हेच आपले शस्त्र आहे.” गांधीजींनी लोकांना एकत्र केले. त्यांनी सांगितले की मारहाण न करता, शांततेने लढा द्या.
एकदा शाळेत आम्ही नाटक केले होते दांडी यात्रेचे. गांधीजी समुद्राकडे चालले आणि मीठ बनवले. ते मीठाचे कायदे मोडले होते इंग्रजांचे. माझ्या मित्राने गांधीजीची भूमिका केली होती. आम्ही सर्व हसत-खेळत ते नाटक केले, पण नंतर समजले की खऱ्या गांधीजींनी किती कष्ट केले. लाखो लोक त्यांच्याबरोबर चालले. जेलमध्ये गेले, पण हार मानली नाही. मला वाटते गांधीजींच्या या लढ्यात खूप प्रेम होते. ते सर्वांना आपले मानायचे. म्हणूनच भारतीय स्वातंत्र्य लढा जगात वेगळा ठरला.
पण फक्त गांधीजी नव्हते. भगत सिंह सारखे वीरही होते. माझ्या आजोबांनी भगत सिंहांचा किस्सा सांगितला होता. ते खूप तरुण होते, पण मनात देशासाठी आग होती. त्यांनी इंग्रजांना आव्हान दिले. “इंकलाब जिंदाबाद” असा नारा त्यांनी दिला. मित्रांसोबत आम्ही मैदानात खेळताना हा नारा ओरडायचो. भगत सिंह हसत-हसत फाशी गेले. त्यांच्या त्यागाने मनात आदर निर्माण होतो. ते म्हणायचे की देशासाठी जीव देणे हेच खरे जीवन आहे.
मग नेताजी सुभाषचंद्र बोस. त्यांनी आझाद हिंद सेना बनवली. “तुम मुझे खून दो, मैं तुम्हें आजादी दूंगा” असे ते म्हणाले. माझ्या शाळेत एकदा भाषण स्पर्धा होती. मी नेताजींचे भाषण ऐकवले होते. सर्वांना खूप आवडले. नेताजींनी परदेशात जाऊन मदत मागितली. त्यांची सेना लढली. त्यांचा उत्साह पाहून वाटते की भारतीय स्वातंत्र्य लढ्यात किती विविधता होती. कोणी शांततेने लढले, कोणी जोरदार आवाज दिला. पण सर्वांचे ध्येय एकच – स्वातंत्र्य.
हे पण वाचा:- Rashtra Pratham Nibandh Marathi: राष्ट्र प्रथम निबंध मराठी
घरात आम्ही स्वातंत्र्यदिनी विशेष जेवण करतो. आई सांगते की हे स्वातंत्र्य मिळवण्यासाठी अनेक माता-भगिनींनीही लढा दिला. राणी लक्ष्मीबाई, सरोजिनी नायडू सारख्या. शाळेत आम्ही मित्र-मैत्रिणींनी एकत्र गाणी गातो, कविता म्हणतो. हे सर्व प्रसंग आठवले की मनात अभिमान निर्माण होतो. भारतीय स्वातंत्र्य लढा हा फक्त इतिहास नाही, तर तो आपल्या रक्तात आहे.
आज आपण स्वतंत्र आहोत. शाळेत जाऊ शकतो, खेळू शकतो, बोलू शकतो. हे सर्व त्या वीरांच्या त्यागामुळे. आपणही त्यांच्यासारखे एकत्र राहिले पाहिजे. देशासाठी चांगले काम करायचे. मला वाटते भारतीय स्वातंत्र्य लढा आपल्याला शिकवतो की प्रेम आणि एकतेने काहीही शक्य आहे. चला, आपणही देशाला अधिक चांगले बनवूया. भारत माता की जय!
1 thought on “Bhartiya Swatantra Ladha Nibandh Marathi: भारतीय स्वातंत्र्य लढा निबंध मराठी”