Mi Nagarsevak Zalo tar Nibandh Marathi: मला नेहमी वाटतं की मी मोठा झालो की काही तरी चांगलं काम करेन. माझ्या शहरात राहायला खूप मजा येते, पण काही गोष्टी मला खूप दुःख देतात. रस्त्यावर खड्डे, कचरा इकडेतिकडे पडलेला, उद्यानात खेळायला जागा कमी, आणि शाळेत येणाऱ्या मुलांना बसायला बस कमी. हे सगळं पाहून मला वाटतं, मी नगरसेवक झालो तर हे सगळं बदलेन. होय, मी नगरसेवक झालो तर माझ्या शहराला अधिक सुंदर आणि आनंदी बनवेन.
मला लहानपणापासूनच आजोबा सांगायचे की, “बाळा, लोकांची सेवा करणं हीच खरी भक्ति आहे.” ते स्वतः गावात सरपंच होते. ते रस्ते नीट करायचे, पाण्याची व्यवस्था लावायचे आणि गरीब मुलांना शाळेत पाठवायचे. त्यांचे ते किस्से ऐकून माझ्या मनात एक स्वप्न निर्माण झालं. मीही असंच काही तरी करेन असं ठरवलं. शाळेत असताना मी आणि माझे मित्र मैदानात क्रिकेट खेळायचो. पण पावसाळ्यात मैदानात पाणी साचायचं आणि आमचा खेळ बंद पडायचा. तेव्हा मी मित्रांना म्हणालो, “मी मोठा झालो की हे मैदान नीट करेन, ड्रेनेज लावेन.” ते हसायचे, पण मला खरंच ते करायचं आहे.
हे पण वाचा:- Krutrim Budhhimatta Nibandh in Marathi: कृत्रिम बुद्धिमत्ता निबंध मराठी
मी नगरसेवक झालो तर सर्वप्रथम रस्ते नीट करेन. माझ्या शाळेजवळ एक मोठा खड्डा आहे. रोज सकाळी शाळेत येताना मुलांना त्यातून जाताना काळजी वाटते. माझी छोटी बहीण गेल्या वर्षी तिथे पडली होती आणि तिचं गुडघं जखमी झालं होतं. ती रडत रडत घरी आली होती. ते पाहून मला खूप वाईट वाटलं. म्हणून मी ठरवले की, रस्ते चकाचक करतील. प्रत्येक रस्त्यावर दिवे लावेन जेणेकरून रात्रीही लोकांना भीती वाटणार नाही. विशेषतः मुलींना आणि आजी-आजोबांना सुरक्षित वाटेल.
दुसरं काम मी कचऱ्याचं करेन. माझ्या घराजवळ एक छोटं उद्यान आहे. तिथे मी आणि माझ्या मैत्रिणींनी एकदा झाडं लावली होती. पण लोक तिथे कचरा टाकतात. प्लास्टिकच्या पिशव्या, चिप्सचे पाकिटं सगळं पडलेलं असतं. आम्ही स्वच्छता मोहीम काढली होती शाळेतून, पण तरीही कचरा कमी होत नाही. मी नगरसेवक झालो तर प्रत्येक गल्लीत डस्टबिन ठेवेन. मुलांना शाळेत शिकवेन की कचरा डस्टबिनमध्ये टाकावा. आणि जे लोक कचरा रस्त्यावर टाकतील त्यांना समजावून सांगेन, दंड नाही तर प्रेमाने शिकवेन. मग माझं शहर स्वच्छ आणि हिरवंगार होईल.
तिसरं, मी मुलांसाठी खूप खूप खेळाची मैदानं बनवेन. माझ्या बालपणी आम्ही रस्त्यावरच खेळायचो. कार येतात, धूळ उडते, पण तरी मजा यायची. पण आता ट्रॅफिक जास्त झाला आहे. मुलांना सुरक्षित जागा हवी. मी प्रत्येक भागात एक तरी चांगलं उद्यान बनवेन. तिथे झोपाळे, स्लाइड, फुटबॉलचं मैदान असेल. शाळेतल्या माझ्या मित्राला क्रिकेटची खूप आवड आहे. तो म्हणतो, “मला स्टेडियममध्ये खेळायचं आहे.” मी त्याला आणि इतर मुलांना ते स्वप्न पूर्ण करेन.
शेवटी, मी गरीब मुलांना मदत करेन. शाळेत काही मित्र आहेत ज्यांच्याकडे वह्या-पेन कमी असतात. मी नगरसेवक झालो तर प्रत्येक शाळेत मोफत वह्या-पुस्तकं देईन. आणि ज्यांना शाळेत यायला बस नाही, त्यांच्यासाठी बसची व्यवस्था करेन. कारण प्रत्येक मुलाला शिकायचा अधिकार आहे.
मी नगरसेवक झालो तर माझं शहर स्वच्छ, सुरक्षित आणि आनंदी होईल. हे स्वप्न मी नक्की पूर्ण करेन. तुम्हालाही असं वाटतं ना? चला, आपण सगळे मिळून शहर सुंदर करूया!
1 thought on “Mi Nagarsevak Zalo tar Nibandh Marathi: मी नगरसेवक झालो तर मराठी निबंध”