Mi Wachalele Pustak Nibandh Marathi: मी लहान असताना खूप पुस्तकं वाचायचो. पण मला सर्वात जास्त आवडलेलं पुस्तक म्हणजे “बालभारती” मधलं किंवा माझ्या आजोबांनी दिलेलं “पंचतंत्राच्या गोष्टी” हे पुस्तक. हे मी वाचलेले पुस्तक खूप खास आहे. त्यात प्राण्यांच्या गोष्टी आहेत, पण त्या आपल्या आयुष्याशी जोडलेल्या आहेत. वाचताना मजा येते आणि काहीतरी नवीन शिकायला मिळतं.
एकदा मी हे पुस्तक घरी बसून वाचत होतो. त्यात एक गोष्ट होती, एका सशाचा आणि कासवाचा. ससा खूप जलद धावतो, पण कासव हळूहळू चालतं. शर्यतीत ससा झोपतो आणि कासव जिंकतं. ही गोष्ट वाचून मला खूप हसू आलं. मला आठवलं, माझ्या शाळेतल्या क्रिडा स्पर्धेत मी धावण्यात पहिला यायचो. पण एकदा मी जास्त खेळलो आणि परीक्षेत कमी गुण मिळाले. तेव्हा मला समजलं की, फक्त जलद नव्हे, तर सातत्याने मेहनत करावी लागते. ही गोष्ट वाचून मी ठरवलं, मी रोज थोडं थोडं अभ्यास करेन.
हे पण वाचा:- Alpsankhyak Hakka Divas Nibandh: अल्पसंख्याक हक्क दिवस मराठी निबंध
माझ्या आजोबांना या गोष्टी खूप आवडतात. ते म्हणतात, “हे पुस्तक मी लहानपणी वाचलं होतं. त्यामुळे मी नेहमी प्रामाणिक राहिलो.” आजोबा मला सांगतात, एका गोष्टीत सिंह आणि उंदीर आहे. उंदीर सिंहाला जाळ्यातून सोडवतो. त्यामुळे छोटासा मित्रही मोठ्या मदतीला येऊ शकतो. मी हे ऐकून माझ्या मित्राला आठवले. शाळेत माझा मित्र रोहन छोटासा आहे, पण तो मला गणितात मदत करतो. एकदा मी होमवर्क विसरलो होतो, रोहनने मला त्याचं पुस्तक दिलं. तेव्हा मला वाटलं, खरंच छोटे मित्र मोठे असतात.
अजून एक गोष्ट आहे, लोभी माकडाची. माकडाला गरज नसताना सगळं हवं असतं. शेवटी ते काहीच मिळवत नाही. ही गोष्ट वाचून मी माझ्या बहिणीला सांगितली. ती नेहमी माझे खेळणे घेते. मी तिला म्हणालो, “जे आपलं आहे त्यात समाधान मान.” आता ती समजते आणि आम्ही दोघे मिळून खेळतो. घरात खूप मजा येते.
हे मी वाचलेले पुस्तक मला खूप शिकवतं. प्रामाणिकपणा, मेहनत, मित्रत्व आणि समाधान या गोष्टी रोजच्या आयुष्यात उपयोगी पडतात. शाळेत शिक्षिका सांगतात, पुस्तकं वाचल्याने आपलं मन चांगलं होतं. मला खरंच तसं वाटतं. लहानपणीची ही आठवण नेहमी माझ्या मनात राहते.
शेवटी मी सांगेन, प्रत्येक मुलाने असं एखादं चांगलं पुस्तक वाचावं. मी वाचलेले पुस्तक मला नेहमी प्रेरणा देतं. तुम्हीही वाचा, मजा येईल आणि आयुष्य सुंदर होईल. पुस्तकं आपले खरे मित्र आहेत!