Savitribai Phule Nibandh Marathi: सावित्रीबाई फुले म्हणजे एक अशी आईसारखी व्यक्ती, जी नेहमी मुलींना शिकवायची आणि त्यांना मजबूत बनवायची. मला शाळेत असताना माझ्या शिक्षकाने सांगितलं होतं की, सावित्रीबाई फुले निबंध मराठीमध्ये लिहिणं म्हणजे त्यांच्या प्रेमळ आणि धाडसी जीवनाची आठवण करणं. त्या काळात जेव्हा मुली शाळेत जात नव्हत्या, तेव्हा सावित्रीबाईंनी धैर्याने पाऊल उचललं. मी जेव्हा माझ्या बालपणीच्या आठवणी आठवतो, तेव्हा वाटतं की सावित्रीबाईंसारखी कोणी तरी आपल्या घरात असती तर किती मजा आली असती. माझ्या आजीने एकदा सांगितलं होतं की, सावित्रीबाई फुले निबंध मराठीमध्ये वाचताना तिच्या डोळ्यात पाणी येतं, कारण त्या खरंच आईसारख्या होत्या.
महात्मा जोतिबा फुले निबंध मराठीत (Mahatma Jyotiba Phule Essay in Marathi)
सावित्रीबाईंचं बालपण खूप साधं होतं. त्या १८३१ साली जन्मल्या. त्यावेळी मुलींना शिकायला मिळत नव्हतं. पण जोतिबा फुले, जे त्यांचे नवरा होते, त्यांनी सावित्रीबाईंना शिकवलं. मी जेव्हा शाळेत माझ्या मैत्रिणींसोबत खेळतो, तेव्हा विचार करतो की सावित्रीबाईंनी किती कष्ट घेतले असतील. एकदा माझ्या घरात आजोबा सांगत होते की, सावित्रीबाईंनी स्वतः शिकून इतर मुलींना शिकवायला सुरुवात केली. त्या पहिल्या भारतीय महिला शिक्षिका झाल्या. त्यावेळी समाजात खूप विरोध होता. लोक त्यांना दगड मारायचे, पण सावित्रीबाई हसत हसत शाळेत जात असत. मला आठवतं, माझ्या शाळेतील एका छोट्या प्रसंगात जेव्हा मी मित्राला मदत केली, तेव्हा शिक्षकाने सांगितलं की सावित्रीबाईंसारखं धैर्य दाखव. हे ऐकून मला खूप अभिमान वाटला.
सावित्रीबाईंनी १८४८ साली पुण्यात मुलींसाठी पहिली शाळा सुरू केली. तिथे त्या मुलींना वाचायला, लिहायला शिकवायच्या. माझ्या मित्राने एकदा सांगितलं की, त्याच्या आजीच्या काळात अजूनही मुली शाळेत जाण्यात अडचण यायची, पण सावित्रीबाईंमुळे बदल झाला. त्या विधवा स्त्रियांना मदत करायच्या, अनाथ मुलांना घरी घेऊन सांभाळायच्या. एकदा माझ्या घरातील छोट्या प्रसंगात, जेव्हा मी आजारी पडलो, तेव्हा आईने मला सांगितलं की सावित्रीबाईंसारखी दयाळू व्हा. त्या छुआछूत विरुद्ध लढल्या, सर्वांना समान मानल्या. मी जेव्हा माझ्या मैत्रिणींसोबत अभ्यास करतो, तेव्हा वाटतं की सावित्रीबाईंच्या प्रेमामुळे आज आम्ही सगळे एकत्र शिकतो. त्यांच्या जीवनातील हे छोटे छोटे प्रसंग मला नेहमी प्रेरणा देतात.
Shetkaryachi Atmakatha Nibandh Marathi: शेतकऱ्याची आत्मकथा निबंध मराठी
सावित्रीबाई फुले निबंध मराठीमध्ये लिहिताना वाटतं की, त्या आजही आमच्यात आहेत. त्या १८९७ साली गेल्या, पण त्यांचं काम चालू आहे. मला शाळेत असताना एका स्पर्धेत भाग घेतला, तेव्हा मी सावित्रीबाईंसारखी धाडसी होण्याचं ठरवलं. आजच्या मुलांना सांगतो की, सावित्रीबाईंच्या आठवणी नेहमी जप. त्यांच्या प्रेमळ भावना, धैर्य आणि सेवा आम्हाला शिकवते की, छोट्या छोट्या गोष्टीतून मोठा बदल होऊ शकतो. सावित्रीबाई फुले निबंध मराठी वाचून प्रत्येक मुलाने त्यांच्यासारखं बनण्याचा प्रयत्न करावा. हे जीवन खूप सुंदर आहे, फक्त धैर्याने पाऊल टाक.
2 thoughts on “Savitribai Phule Nibandh Marathi: सावित्रीबाई फुले निबंध मराठी”