Social Media Shap Ki vardan Nibandh Marathi: आजकाल सगळीकडे सोशल मीडिया बद्दल बोललं जातं. फेसबुक, इंस्टाग्राम, व्हॉट्सअॅप, टिकटॉक… ही नावं ऐकली की डोळ्यासमोर येतात मजेदार व्हिडिओ, छान छायाचित्रं आणि दूरच्या मित्रांचे फोटो. पण खरंच सांगायचं तर सोशल मीडिया शाप आहे की वरदान? हा प्रश्न मला नेहमी पडतो. मला वाटतं ते दोन्ही आहे. कसं वापरतो यावर सगळं अवलंबून आहे.
मी जेव्हा चौथीला होतो तेव्हा माझ्या आजोबांनी एक किस्सा सांगितला होता. त्यांच्या बालपणी पत्र लिहून मित्रांना बातम्या सांगायचे. एखादं पत्र यायला आठ-दहा दिवस लागायचे. आता? व्हॉट्सअॅपवर एक मेसेज टाकला की लगेच पोहोचतो. माझी मामाची मुलगी पुण्याला राहते. आम्ही रोज व्हिडिओ कॉल करतो. तिचं हसणं, तिच्या शाळेच्या गोष्टी ऐकतो. हे सगळं सोशल मीडियामुळेच शक्य झालं. मला खूप आनंद होतो जेव्हा ती म्हणते, “काका, आज मी चित्र काढलं, बघ ना!” आणि लगेच फोटो पाठवते. हे तर खरंच वरदान वाटतं.
शाळेतही सोशल मीडियाचा फायदा होतो. आमच्या क्लासचा ग्रुप आहे. सर गृहपाठ टाकतात, कोणी समजलं नाही तर प्रश्न विचारतो. गेल्या वर्षी करोना होता तेव्हा तर सगळं ऑनलाइन झालं होतं. झूमवर क्लास, यूट्यूबवर शिकवणी. नसतं तर आम्ही काय अभ्यास केला असता? मित्रांना भेटता आलं नसतं. माझा मित्र रोहन मुंबईला गेला होता. तरी आम्ही रोज गप्पा मारायचो. बालपणातील मैत्री टिकली सोशल मीडियामुळे.
पण कधी कधी हे शापही वाटतं. माझी छोटी बहीण सतत फोनमध्ये रील्स बघते. जेवायला बसली तरी फोन हातात. आई म्हणते, “थोडं खेळ बाहेर!” पण ती ऐकत नाही. मलाही कधी कधी इतके व्हिडिओ बघावेसे वाटतात की अभ्यास विसरतो. एकदा मी रात्री उशिरापर्यंत गेम खेळत होतो. दुसऱ्या दिवशी शाळेत डोळे लाल झाले होते. सरांनी विचारलं, “काय झालं?” मी खरं सांगितलं नाही, पण मनात वाईट वाटलं. मित्रांमध्येही कधी कधी स्पर्धा होते. कोणाचे जास्त लाईक्स, कोणाचा फोटो छान. एकदा माझ्या मैत्रिणीने सुंदर ड्रेसचा फोटो टाकला. सगळे कौतुक करत होते. मला थोडं वाईट वाटलं की माझे फोटो इतके लाईक्स का नाही येत? पण नंतर समजलं की हे सगळं खरं नाही. खरं आयुष्य मैदानावर खेळणं, मित्रांसोबत हसणं, कुटुंबासोबत जेवणं यात आहे.
हे पण वाचा:- Bhartiya Swatantra Ladha Nibandh Marathi: भारतीय स्वातंत्र्य लढा निबंध मराठी
आजी सांगतात, “पूर्वी आम्ही संध्याकाळी अंगणात बसायचो. शेजाऱ्यांच्या गोष्टी ऐकायचो. आता सगळे फोनमध्ये डोके खुपसून बसतात.” त्यांचं म्हणणं खरं आहे. सोशल मीडिया जितकं जवळ आणतो तितकंच दूरही करतो. पण जर आपण नीट वापरलं तर ते फक्त वरदानच राहील.
मग काय करावं? मी स्वतः ठरवलंय – दिवसातून फक्त अर्धा-पाऊन तास फोन. उरलेला वेळ अभ्यास, खेळ, कुटुंब आणि मित्रांसोबत. शाळेतले मित्र सांगतात तेच करणार. सोशल मीडिया आपला मित्र आहे, पण त्याला आपलं सगळं आयुष्य देऊ नये. थोडं वापरलं तर मजा येते, ज्ञान मिळतं, जवळचे दूरचे होतात. जास्त झालं तर वेळ वाया जातो, डोळे दुखतात, मन चिडचिडं होतं.
शेवटी मला वाटतं सोशल मीडिया शाप नाही, वरदानच आहे – फक्त आपण हुशारीने वापरायला हवं. आपण सगळे मिळून नीट वापरूया. मग आयुष्य किती छान होईल! बघा ना, उद्या पासून मी सुरुवात करतो. तुम्हीही कराल ना?